Albanië: Besa
Zoals gewoonlijk is Albanië een van de eerste landen die een artiest en nummer bekendmaakt. Besa gaat voor Albanië naar het Eurovisie Songfestival. In haar nummer ‘Zemrën n’dorë’ weet ze een combinatie tussen schreeuwen en zingen naar een hoger niveau te tillen.
Armenië: Ladaniva
Armenië gaat dit jaar voor traditionele klanken. Jaklin Baghdasaryan en Louis Thomas vormen het duo Ladaniva. Het nummer ‘Jako’ verwijst naar de bijnaam van de zangeres. Ze vindt dat vrouwen te snel een stempel opgedrukt krijgen zoals ‘feminist’, maar dat ze vooral zelf moeten weten wat ze doen.
Denemarken: Saba
De in Ethiopië geboren Anna Saba Lykke Oehlenschlæger zal Denemarken vertegenwoordigen met het nummer ‘Sand’. Zij werd in 2018 gediagnosticeerd met een bipolaire stoornis type 1, twee jaar later werd daar een documentaire over gemaakt en tegenwoordig brengt ze het onderwerp onder de aandacht als ambassadeur voor de DDA: Danish Depression Association. Denemarken wist de afgelopen drie jaar niet voldoende punten te scoren voor een plekje in de finale, hopelijk brengt Saba het er dit jaar beter vanaf.
Estland: 5miinust & Puuluup
Dit jaar wordt Estland vertegenwoordigd met het nummer ‘(Nendest) narkootikumidest ei tea me (küll) midagi’. Vertaald naar: “Wij weten (echt) niets van (deze) drugs”. Als je dat zonder de haakjes leest, is het een simpele ‘we weten niets van drugs!’, een humoristisch ontkenning. Wat ze waarschijnlijk bedoelen met: “nou ja… niet DEZE”.
Georgië: Nutsa Buzaladze
Een echte powersong, dat is ‘Firefighter’ van Nutsa. Ze groeide op in Turkije, maar werd geboren in Tblisi, de hoofdstad van Georgië. Je zou haar kunnen zien als de Glennis Grace van Georgië: niet vanwege een incident in een supermarkt, maar omdat ze meedeed aan de Amerikaanse versie van Idols. Ook met matig succes.
Griekenland: Marina Satti
Griekenland stuurt Marina Satti naar Zweden. Een zangeres met een echte Balkansound. Het nummer ‘Zari’ is wat hysterisch, maar wordt op het podium vast een lust voor het oog. Het nummer werd geschreven door, let even op, negen tekstschrijvers. Of dat nou nodig was…
Israël: Eden
Israël moest van Songfestivalorganisator EBU twee keer het nummer dat werd ingezonden aanpassen. Zo refereerde het eerste nummer ‘October Rain’ naar de terroristische aanval van Hamas op 7 oktober en had ook het tweede nummer ‘Dance Forever’ verwijzingen naar die dag. Volgens de regels van het Songfestival mogen nummers niet over politiek gaan en moest het land dus met een nieuwe optie komen. Dat doen ze met ‘Hurricane’, een nummer dat is goedgekeurd door de EBU en waarmee Israël dit jaar in Malmö te zien is. Hier zijn veel landen het niet mee eens dus we moeten het nog maar zien Israël wel naar Malmö mag komen. Het nummer wordt gezongen door zangeres Eden Golan.
Letland: Dons
Met het nummer ‘Hollow’ hoopt Letland dit jaar in ieder geval een plekje in de finale te scoren: iets dat ze in 2016 voor het laatst lukte. Dons, die eind dertig is, blijkt een van de meest populaire artiesten in Letland. Hij won meermaals een prijs voor meest gedraaide liedje op de Letse radio.
Malta: Sarah Bonnici
Malta stuurt dit jaar Sarah Bonnici met het nummer ‘Loop’ naar Zweden toe. Ze probeerde Malta te vertegenwoordigen op het Junior Eurovisie Songfestival in 2009 en werd derde. Ook deed Sarah twee jaar geleden al eens mee aan de nationale finale voor de volwassenen en werd toen twaalfde. Het is haar dus eindelijk gelukt!
Nederland: Joost Klein
Voor Nederland gaat Joost Klein naar het Songfestival. Uit meer dan zeshonderd liedjes koos de jury zijn inzending ‘Europapa’, die volgens voorzitter Twan van de Nieuwenhuijzen de meeste hitpotentie heeft, met een combinatie van feest en nostalgie. Rapper Donny heeft meegeschreven aan het nummer, dj Paul Elstak leverde een bijdrage aan het ‘happy hardcore’ gedeelte. Helaas mag Duitsland niet stemmen in deze halve finale, anders hadden we, gezien de populariteit van Joost bij onze Oosterburen, mogelijk op wat extra stemmen kunnen rekenen. (Geprobeerd mijn eigen fangirl zoveel mogelijk in te houden tijdens het schrijven van dit stuk, maar JOOST KLEIN DROOM GROOT 2024!!!!)
Noorwegen: Gåte
Het was een spannende finale voor Noorwegen. Margaret Berger, die in 2013 4e werd met het nummer ‘I Feed You My Love’ deed opnieuw mee. Haar nummer ‘Oblivion’ wist niet de harten van de Noorse kijkers en jury te stelen, daarom ging de folk rock/metal band Gåte er met de winst vandoor. Hun nummer ‘Ulveham’ had oorspronkelijk een tekst die werd gebaseerd op een oud Scandinavisch nummer dat bijna duizend jaar oud is. Dat is uiteraard tegen de regels, dus werd de tekst volledig herschreven.
Oostenrijk: Kaleen
Een kleine tragedie voor de Oostenrijkse Kaleen. Haar nummer ‘We Will Rave’ zou namelijk pas in maart uitkomen, maar werd al online geplaatst op X. Het is een catchy popsong met technobeat, geschreven door dezelfde schrijver als ‘Tattoo’ van Loreen. Ze werd geselecteerd door de Oostenrijkse omroep ORF. Bij de aankondiging zei ORF-programmadirecteur Stefanie Groiss-Horowitz: “Met Kaleen sturen we een artiest die veelzijdig is – ze zingt, danst, choreografeert en ze is een absolute insider van de songwedstrijd.”
San Marino: Megara
Het nummer ’11:11′ was eigenlijk bestemd voor Benidorm Fest, de Spaanse nationale selectie voor het Songfestival, maar werd daarvoor afgewezen. En wat doe je als je liedje overal wordt afgewezen? Dan probeer je het gewoon in San Marino, waar iedereen zich voor het luttele bedrag van 150 euro in kan schrijven voor de nationale selectie. Megara omschrijft hun muziekstijl zelf als ‘fucksia rock’. Prima joh.
Tsjechië: Aiko
In Tsjechië was er dit jaar iets geks aan de hand. Daar won Aiko met het nummer ‘Pedestal’ ruim 23 duizend stemmen de nationale finale. Runner-up Elly kreeg slechts 11 duizend stemmen. Maar daar komt ‘ie: Aiko kreeg haar ticket omdat er duizenden stemmen vanuit heel Europa haar kant op gingen. Dat was geoorloofd, vanwege een internationale stemformule, toch voelt het een beetje gek. Helemaal omdat Elly veel meer stemmen uit eigen land kreeg. Ook zou ze het nummer in juni al gezongen hebben, iets dat verboden is.
Zwitserland: Nemo
De 24-jarige Nemo Mettler reist voor Zwitserland af naar Malmö. Hen, want Nemo is non-binair, bracht al wat nummers uit die matig scoorde in de Zwitserse charts. Met ‘The Code’ hoopt Nemo hoger te scoren in Europa. Dat nummer gaat overigens alle kanten op: van een rustige ballad tot hysterische opera.
